آلینوش طریان در سال ۱۲۹۹ در خانواده ارمنی در تهران متولد شد .طریان تحصیلات پایه را در مدرسهی ارامنه و دورهی دبیرستان را در دبیرستان انوشیروان دادگر زرتشتیان سپری کرد.. وی در خرداد سال ۱۳۲۶ با درجهی لیسانس فیزیک از دانشکدهی علوم دانشگاه تهران فارغالتحصیل و در مهرماه همان سال به سمت کارمند آزمایشگاه فیزیک دانشکدهی علوم استخدام شد و یک سال بعد به عنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی در دانشکده ی علوم منصوب شد .پس از آن به بخش فیزیک اتمسفر دانشگاه پاریس رفت .
دانشنامهی دکترای دولتی را از دانشگاه علوم پاریس در سال ۱۹۵۶ میلادی(۱۳۳۵ شمسی) دریافت کرد و به دلیل خدمت به کشورش پیشنهاد کرسی استادی دانشگاه سوربن را رد کرد و به ایران بازگشت و با سمت دانشیار فیزیک رشتهی ترمودینامیک در گروه فیزیک مشغول به کار شد .
در سال ۱۳۳۸ دولت فدرال آلمان غربی بورس مطالعهی رصدخانهی فیزیک خورشیدی را در اختیار دانشگاه تهران قرار داد و وی برای این بورس انتخاب شد و از فروردین سال ۱۳۴۰ به مدت ۴ ماه به آلمان رفت و بعد از انجام مطالعات به ایران بازگشت .
۳ سال بعد در تاریخ ۹ خرداد ۱۳۴۳ به مقام استادی ارتقا پیدا کرد و بدین ترتیب او اولین فیزیکدان زن است که در ایران به مقام استادی رسید .
در تاریخ ۲۹ آبان سال ۴۵ عضو کمیتهی ژئو فیزیک دانشگاه تهران انتخاب شد و در سال ۴۸ رسما به ریاست گروه تحقیقات فیزیک خورشیدی موسسهی ژئوفیزیک دانشگاه تهران منصوب شد و در رصدخانهی فیزیک خورشیدی که خود ایشان در بنیانگذاری آن نقش عمدهای داشت ، فعالیت خود را آغاز کرد .
از استادان بانو طریان میتوان به کمال الدین جناب و دکتر علی اکبر خمسوی نام برد.
وی که اولین کسی بود که در ایران درس فیزیک ستارهها را تدریس کرد ، در سال ۵۸ تقاضای بازنشستگی داد و به افتخار بازنشستگی نائل شد .
ایشان در سال ۱۳۸۹ دار فانی را وداع گفتند.